პაკისტანმა ინდოეთის წინააღმდეგ ოფიციალურად დაიწყო სამხედრო ოპერაცია, რომელსაც „ბუნიან ალ-მარსუს“ ეწოდა. ოპერაციის სახელი ყურანიდან აღებული ციტატაა, რომელიც ნიშნავს „მყარ კედელს“ და სიმბოლურად ეროვნულ ერთიანობას გამოხატავს.

პაკისტანის სამხედრო წყაროების ცნობით, სულ მცირე, სამი „ფატაჰ 2“-ის ტიპის რაკეტა გაუშვეს ინდოეთის სამხედრო ობიექტების მიმართულებით.

პაკისტანის შეიარაღებულმა ძალებმა დაარტყეს რამდენიმე მნიშვნელოვან სამხედრო ობიექტს, მათ შორის ბეასში მდებარე „ბრაჰმოს“ რაკეტების საწყობს, ასევე აეროდრომებს უდჰამპურში, ადამპურში და პათანკოტში.

კონფლიქტი დაიწყო 22 აპრილს, როდესაც ინდოეთის მიერ კონტროლირებად ქაშმირში, პაჰალგამის მახლობლად ტერორისტების თავდასხმას 28 სამოქალაქო პირი, ძირითადად ტურისტები, ემსხვერპლნენ. ინდოეთმა პაკისტანი ტერორიზმის მხარდაჭერაში დაადანაშაულა, რასაც პაკისტანი უარყოფს.

საპასუხოდ, 7 მაისს ინდოეთის შეიარაღებულმა ძალებმა წამოიწყეს ოპერაცია „სინდური“, რომლის ფარგლებშიც ცხრა ადგილზე განახორციელეს დარტყმა პაკისტანის მიერ კონტროლირებად ქაშმირსა და პენჯაბის პროვინციაში.

„დიდი შვიდეულის“ ქვეყნებმა მოუწოდეს ინდოეთსა და პაკისტანს „მაქსიმალური თავშეკავებისკენ, დაუყოვნებელი დეესკალაციისკენ და პირდაპირი დიალოგისკენ მშვიდობიანი დარეგულირების მისაღწევად“.

კონფლიქტის გამო პაკისტანის საჰაერო სივრცე დროებით დაიხურა ყველა ტიპის ფრენისთვის, ხოლო ინდოეთის ჩრდილოეთსა და დასავლეთში, სულ მცირე, 25 აეროპორტი დაიხურა.

ცნობისთვის, ორივე ქვეყანა ფლობს ბირთვულ იარაღს, რაც საერთაშორისო შეშფოთებას იწვევს კონფლიქტის შემდგომი ესკალაციის შესაძლებლობის გამო.