ანგარიშში აღნიშნულია, რომ საქართველოს მთავრობამ სერიოზული და მდგრადი ძალისხმევა გასწია ტრეფიკინგთან ბრძოლის მიმართულებით იმის გათვალისწინებით, რომ პანდემიამ გავლენა მოახდინა ტრეფიკინგის წინააღმდეგ ბრძოლის შესაძლებლობებზე. ამიტომაც, საქართველო პირველ კალათაში დარჩა.

„ეს ძალისხმევა მოიცავდა პანდემიის შედეგების შემსუბუქებას მთავრობის მიერ ორგანიზებულ თავშესაფრებში. მთავრობამ გაზარდა შრომის ინსპექტორების რაოდენობა, შეიმუშავა გაიდლაინები შრომის ინსპექტორებისთვის იძულებითი შრომის ინდიკატორების შესამოწმებლად და განაახლა ურთიერთგაგების მემორანდუმი სამართალდამცველებთან ერთობლივი ინსპექტირების ჩასატარებლად. მთავრობამ შექმნა ახალი მობილური ჯგუფი და კრიზისული ცენტრი აჭარის რეგიონში სოციალურად დაუცველ ბავშვებს შორის პოტენციური მსხვერპლის იდენტიფიცირებისთვის და ცვლილებები შეიტანა სისხლის სამართლის კოდექსში, რათა შინაგან საქმეთა სამინისტროს მიეცეს საშუალება ტრეფიკინგით დაზარალებულებისთვის კოორდინატორები დანიშნოს. “, - აღნიშნულია ანგარიშში.

სახელმწიფო დეპარტამენტში აცხადებენ, რომ მიუხედავად იმისა, რომ მთავრობა აკმაყოფილებს მინიმალურ სტანდარტებს, მან პასუხისგებაში ნაკლები ეჭვმიტანილი მისცა და 2016 წლიდან ყველაზე ნაკლები რაოდენობის მსხვერპლი გამოავლინა.

ანგარიშში ასევე ნათქვამია, რომ ინფორმაცია რუსეთის მიერ ოკუპირებულ საქართველოს რეგიონებში, აფხაზეთსა და სამხრეთ ოსეთში ადამიანით ვაჭრობის (ტრეფიკინგის) არსებობის შესახებ არ იყო ხელმისაწვდომი. ამასთან, მთავრობა და არასამთავრობო ორგანიზაციები მიიჩნევენ, რომ ოკუპირებული ტერიტორიებიდან იძულებით გადაადგილებული პირები ტრეფიკინგის კუთხით განსაკუთრებით მოწყვლადნი არიან.

ამერიკის შეერთებული შტატების სახელმწიფო დეპარტამენტი ადამიანით ვაჭრობის (ტრეფიკინგის) მონიტორინგისა და პრევენციის ოფისის მეშვეობით მსოფლიოს მასშტაბით ყოველწლიურად აფასებს 190-მდე სახელმწიფოს მიერ განხორციელებულ ღონისძიებებს ადამიანით ვაჭრობის (ტრეფიკინგის) წინააღმდეგ ბრძოლის მხრივ. აშშ-ის სახელმწიფო დეპარტამენტის შეფასება ისეთ ძირითად კომპონენტებს ეფუძნება, როგორიცაა: სახელმწიფოს მიერ ადამიანით ვაჭრობის (ტრეფიკინგის) პრევენცია, ტრეფიკინგის მსხვერპლთა დაცვა, დამნაშავეთა სისხლისსამართლებრივი დევნა და ტრეფიკინგის კუთხით პარტნიორობა მთავრობებსა და სამოქალაქო საზოგადოებას შორის.