„სჭირდებათ საერთოდ თავიანთი გარდაცვლილი სამხედროების სიები? იქ უბრალოდ ბავშვები არიან, 2003-2004 წლებში დაბადებულები. არსებობს სპეციალური პროცესი ჩვენ გვინდა გადავცეთ ისინი, გვინდა დავაბრუნოთ. ჩვენ არ გვინდა მათი ცხედრები. რუსები ჯერ უარს ამბობდნენ, მერე კიდე რაღაცას იგონებდნენ, მერე რაღაც ტომრებს გვთავაზობდნენ. ვერ ვხვდები, როცა ძაღლი ან კატა კვდება, იმასაც კი არ ექცევიან ასე. ნაგვის პარკებს გვთავაზობდნენ. რატომაა ეს საშინელება? თუ თავიანთ ხალხს ასე ექცევიან, როგორი დამოკიდებულება ექნებათ სხვების მიმართ? და რუსეთის ხელისუფლებისთვის ჩვენ ნამდვილად, სხვები ვართ. უკრაინა გასაგებია რისთვის იბრძვის, მაგრამ რა ხდება რუსეთში ამას ვერ ვხვდები. ვფიქრობ, რომ ეს არის ველურობა. და ეს ყველაფერი ცუდად დასრულდება“, - აცხადებს ვოლოდიმერ ზელენსკი.