ამო­ნა­რიდი ანალიტიკოს გია ხუ­ხაშ­ვი­ლის წიგ­ნი­დან "კუ­ლი­სებს მიღ­მა - რა ღირს სა­ქარ­თვე­ლო", რო­მე­ლიც ბად­რი პა­ტარ­კა­ციშ­ვი­ლი­სა და გია ხუ­ხაშ­ვი­ლის ურ­თი­ერ­თო­ბას ეხე­ბა.

"ხში­რად ვსა­უბ­რობ­დით ზუ­რა­ზე (ზურა ჟვა­ნია), ბად­რი ამ საქ­მეს ძა­ლი­ან სე­რი­ო­ზუ­ლად უყუ­რებ­და არა მარ­ტო იმი­ტომ, რომ ზუ­რას­თან მე­გობ­რობ­და, არა­მედ იმი­ტომ, რომ ზუ­რას და­ღუპ­ვამ გა­მო­უს­წო­რე­ბე­ლი ზი­ა­ნი მი­ა­ყე­ნა იმ მყი­ფე ბა­ლანსს, რო­მე­ლიც ხე­ლი­სუფ­ლე­ბა­სა და მას შო­რის არ­სე­ბობ­და. სულ ფიქ­რობ­და იმა­ზე, თუ რო­გორ გა­ეხ­სნა ეს საქ­მე და ემ­ხი­ლა დამ­ნა­შა­ვე­ე­ბი. ამის­თვის მზად იყო, სე­რი­ო­ზუ­ლი ნა­ბი­ჯე­ბი გა­და­ედ­გა.

აშშ-ის ფე­დე­რა­ლუ­რი ბი­უ­როს სა­ექ­სპერ­ტო დას­კვნა, ჟვა­ნი­ას გარ­დაც­ვა­ლე­ბის გა­რე­მო­ე­ბებ­თან და­კავ­ში­რე­ბით, შე­ი­ცავ­და გარ­კვე­ულ ორაზ­როვ­ნე­ბას და ცალ­სა­ხად ვერ პა­სუ­ხობ­და კი­თხვას - შე­საძ­ლე­ბე­ლი იყო თუ არა ეს ყო­ფი­ლი­ყო ბა­ნა­ლუ­რი უბე­დუ­რი შემ­თხვე­ვა?

ამი­ტომ, გარ­კვე­ულ კი­თხვებ­ზე პა­სუ­ხის მი­სა­ღე­ბად, ცხედ­რის ექ­სჰუ­მა­ცი­ის სა­კი­თხი ლო­გი­კუ­რად იდგა დღის წეს­რიგ­ში...

ბად­რიმ ერთ-ერთ შეხ­ვედ­რა­ზე გა­მი­ზი­ა­რა თა­ვი­სი იდეა, რომ და­წყე­ბუ­ლი­ყო კამ­პა­ნია ზუ­რას ცხედ­რის ექ­სჰუ­მა­ცი­ის მო­თხოვ­ნით. ის ვა­რა­უ­დობ­და, რომ ამას შე­ეძ­ლო მო­ეხ­დი­ნა ხე­ლი­სუფ­ლე­ბის პრო­ვო­ცი­რე­ბა, ფა­რუ­ლად ჩა­ე­ტა­რე­ბი­ნა საფ­ლავ­ზე გარ­კვე­უ­ლი ქმე­დე­ბე­ბი. ამა­სო­ბა­ში, ის და­ა­ყე­ნებ­და აღ­ნიშ­ნულ ტე­რი­ტო­რი­ა­ზე ფა­რულ კა­მე­რებს და ყვე­ლა­ფერს გა­და­ი­ღებ­და.

ეს გეგ­მა ჩემ­თვის, რბი­ლად რომ ვთქვათ, არა­და­მა­ჯე­რებ­ლად გა­მო­ი­ყუ­რე­ბო­და. მი­მაჩ­ნდა და ახ­ლაც მი­მაჩ­ნია, რომ ექ­სჰუ­მა­ცი­ამ შე­საძ­ლოა გა­ა­ჩი­ნოს გარ­კვე­უ­ლი და­მა­ტე­ბი­თი კი­თხვე­ბი, მაგ­რამ ცალ­სა­ხა პა­სუ­ხებს და­ღუპ­ვის კონ­კრე­ტულ მი­ზე­ზებ­ზე მა­ინც ვერ მი­ვი­ღებთ.

ეს მო­საზ­რე­ბა გა­ვუ­ზი­ა­რე და დას­კვნის სა­ხით ვუ­თხა­რი, რომ არ მი­მაჩ­ნდა მოქ­მე­დი ხე­ლი­სუფ­ლე­ბა იმ­დე­ნად ბრიყ­ვად, რომ ასეთ პრო­ვო­კა­ცი­ა­ზე წა­მო­გე­ბუ­ლი­ყო და სი­სუ­ლე­ლე ჩა­ე­დი­ნა, რად­გან მათ­თვის ექ­სჰუ­მა­ცი­ას­თან და­კავ­ში­რე­ბუ­ლი რის­კი არ­ცთუ ისე­თი მა­ღა­ლი იყო.

კა­მა­თი არ და­უ­წყია. მო­მეჩ­ვე­ნა, რომ და­მე­თან­ხმა და ამ გეგ­მა­ზე სა­ბო­ლოო ჯამ­ში უარს იტყო­და. სა­უ­ბარ­ში ხან­გრძლი­ვი პა­უ­ზა ჩა­მო­ვარ­და, რაც ჩვენს ურ­თი­ერ­თო­ბა­ში ხში­რად ხდე­ბო­და...

ჩვე­ნი პა­უ­ზე­ბი იყო საკ­მა­ოდ კომ­ფორ­ტუ­ლი და მრავ­ლის­მე­ტყვე­ლი, თით­ქოს დი­ა­ლო­გი არც შე­წყვე­ტი­ლა და ისევ გრძელ­დე­ბო­და... უც­ბად სახე შე­ეც­ვა­ლა, მის­თვის უჩ­ვე­უ­ლო ცივი ნა­თე­ბა ჩა­უდ­გა თვა­ლებ­ში და თით­ქმის ჩურ­ჩუ­ლით მკი­თხა: "რო­გორ ფიქ­რობ, მეს­ვრი­ან თუ მომ­წამ­ლა­ვენ?"

წყარო: ambebi.ge