საქართველოს მთავრობის მეთაურის ირაკლი ღარიბაშვილის წლიური ანგარიშის შესახებ ექსპერტმა პოლიტიკურ საკითხებში ამირან სალუქვაძემ ახალი ამბების სააგენტო NEWSHUB.GE-სთან ისაუბრა და აღნიშნა, რომ „ანგარიში ზოგადად შეიძლება ჩაითვალოს „ქართული ოცნების“  ერთგვარ შემაჯამებელ ანგარიშად 2012 წლიდან დღემდე“.

ამირან სალუქვაძის შეფასებით, პრემიერის ანგარიში მნიშვნელოვანია როგორც საზოგადოებისთვის, ასევე, პოლიტიკური პარტიებისთვის და საექსპერტო წრეებისთვის.

ექსპერტი ირაკლი ღარიბაშვილის ანგარიშზე საუბრისას ამბობს, რომ როგორც მას მოლოდინი ჰქონდა, ოპოზიციას არ უსარგებლია და არც კი შესულა კვალიფიციურ, საგნობრივ განხილვაში.

„ზოგადად მნიშვნელოვანია შედეგების შეჯამება როგორც პრემიერ-მინისტრის, ასევე, მინისტრების მხრიდან, როგორც ყოველწლიური, ასევე, გარკვეული ეტაპების.

ანგარიში ზოგადად შეიძლება ჩაითვალოს „ქართული ოცნების“ ასე ვთქვათ, ერთგვარ შემაჯამებელ ანგარიშად 2012 წლიდან დღემდე, მით უმეტეს, როცა საარჩევნო წელი მოდის, მეორე მხრივ მნიშვნელოვანია საზოგადოებისთვის ამ ინფორმაციის მიღება, ასევე, მნიშვნელოვანია საექსპერტო წრეებისთვის და, რა თქმა უნდა, პოლიტიკური პარტიებისთვის.

როგორც ველოდი, მათ {ოპოზიცია} ამით არ უსარგებლიათ. ვერც კი შედიან კვალიფიციურ, საგნობრივ განხილვაში. ჩემი აზრით, ეს არის ერთ-ერთი მიზეზი, რის გამოც ოპოზიცია კარგავს რეიტინგს, პოპულარობას ხალხში. მაგალითად, პენსიონერებს არჩევნების წინ ხან 400 ლარიან პენსიას ჰპირდებოდნენ, ახლა 1000 ლარამდე გაზარდეს, ეს მრგვალი ციფრები მოაზროვნე ადამიანს მიუთითებს იმაზე, რომ ციფრები არ ეფუძნება გათვლებს, არ ეფუძნება ბიუჯეტს, შესაძლებლობებს. უბრალოდ დამრგვალებულია. შემდეგ ამ დაპირებას ვერ ასრულებენ, იმიტომ რომ გაზრდილი და გაბერილია.

ეს არ მუშაობს, ადამიანებს სჭირდება რეალური დაპირებები. წესით მთავრობის ასეთ ანგარიშს თავის სასარგებლოდ უნდა იყენებდეს ოპოზიცია, უნდა შევიდნენ კონკრეტული ციფრების მაჩვენებლების კრიტიკაში, თუ სადმე სიცრუე არის, კი ბატონო დაასაბუთონ.

ციფრებზე უნდა გააკეთონ სათანადო, კვალიფიციური შეფასებები და არ აკეთებენ. მაგალითად, ბიუჯეტი იყო 9 მილიარდი გახდა 28 მილიარდი. ამის გაქილიკება და საუბარი, რომ ხალხი ვერ აღიქვამს და ვერ გრძნობს საკუთარ თავზე, აბსურდი და პოპულიზმია.

მაგალითად, ჯანდაცვის და განათლების მიმართულებით, დაიხარჯება 10 მილიარდი ლარი. სად მიდის ეს 10 მილიარდი ლარი? მიდის საყოველთაო ჯანდაცვაზე, ონკოლოგიური დაავადებების მკურნალობაზე და სხვა ბევრი მიმართულებით.

განათლებაზე და ინფრასტრუქტურაზე უზარმაზარი თანხები იხარჯება, შედის სოფლებში წყალი, გაზიფიკაცია, სოფლის მეურნეობაში სერიოზული ხარჯებია, რამდენიმე ათასი მიწის გაწყლოვანება მოხდა.

თავდაცვა, რომელიც განსაკუთრებით საინტერესო და მნიშვნელოვანია, აქაც ბიუჯეტი იზრდება მილიარდ 400 მილიონამდე თითქმის. ასევე მოვისმინეთ პრემიერისგან დევნილების მიმართულებით თუ რა კეთდება რამდენი ათასი ოჯახი იქნა დაკმაყოფილებული, კიდევ რა გეგმებია და ასე შემდეგ. მთელი მიმართულებებია.

კარგი მასალა არის ხელისუფლების ოპონენტებისთვის და ძალიან კარგი მასალაა სხვადასხვა წრეებისთვის, ეკონომისტები იქნებიან თუ ფინანსისტები. გამზადებული ზღვა მასალაა, პრემიერმა 2 საათი ისაუბრა მხოლოდ ციფრებზე, შელამაზების გარეშე.

რა თქმა უნდა, პოლიტიკოსია და იყო პოლიტიკური ნიშნით შეფასებები, მაგრამ ეს ჩვეულებრივი ამბავია. ვინც უსმინა, ამ 2 საათიან მოხსენებას, მეტი წილი გარდა შესავალი ნაწილისა, იყო ტექნოკრატიული მოხსენება. ვისაც არ მოსწონს გააკრიტიკოს. საარჩევნო წელი მოდის. ის პარამეტრები, ციფრები, რაც პრემიერის მოხსენებაშია რა თქმა უნდა გადავა წინასაარჩევნო ბუკლეტებში, პროგრამებში და ამას დაემატება შემდგომში რაც აპირებს ხელისუფლება.

ამის საპირწონედ პოლიტიკურ პარტიებს, არც ამ გაკეთებული საქმეების კვალიფიციური კრიტიკა აქვთ და არც კვალიფიციური, ნორმალური პროგრამები აქვთ. პატარა სადღეგრძელოების ბროშურებს არ ვგულისხმობ. საპირწონედ ოპოზიციამ წინასაარჩევნოდ უნდა დადოს ფაქტობრივად ისეთი პროგრამა, როგორიც ბიუჯეტია მაგალითად. ბიუჯეტთან და ეკონომიკასთან მიბმული.

ჯანსაღ კრიტიკას ვერ ვხედავთ, 2 დღე, 3 დღე ვისმენთ ქილიკს. თუ მოგებიანია ეს ქილიკი, ამას დავინახავთ. რეიტინგებში ვხედავთ რაც ხდება. როცა „ენდიაი“ გიწერს 4%-ს და საუბრობ „მე ვარ მთავარი და ყველაზე დიდი ოპოზიციური პარტია“, იქ დამთავრებულია ყველაფერი. მიზეზი ამ ყველაფრის არის პოპულიზმი, ნეგატიური დღის წესრიგი და არაკვალიფიციური ოპონირება ხელისუფლებასთან.

განსაკუთრებით ბოლო 2 წლის მანძილზე, ორნიშნა ეკონომიკური ზრდა გვაქვს და ეს რა თქმა უნდა მნიშვნელოვანია. კანდიდატის სტატუსმა ბოლო ლურსმანი არ დააჭედა ოპოზიციას, მაგრამ ძალიან ცუდად წარმოაჩინა საზოგადოებაში. სახიფათო და ცუდია ასეთი სუსტი ოპოზიცია“, - აცხადებს ამირან სალუქვაძე.